Uçan hedef atıcılığı, tarihte ilk olarak uçurulan güvercinlere yapılan atışlarla başlamıştır. Pek çok insanın kabullenemeyeceği bu kötü yönteme kısa sürede son verilerek, sportif bir faaliyet olarak sürdürülebilmesi için makinelerle fırlatılan kil plaklara atış yapılmaya başlanmıştır. O günlerdeki adı "Kil Güvercin" anlamına gelen "Clay Pigen"dır, adının içindeki güvercin kelimesi ilk yıllarında yapılan güvercin atışlarından kalmadır. Daha sonra güvercin adına tamamen son verilerek "Kil Hedef" anlamına gelen "Clay Target" denmeye başlanmıştır. Kil hedeflere yapılan ilk atışlar Trap atıcılığının temelini oluşturmuştur. Önceleri çok basit poligon düzenekleri kurularak tek yöneuçan plaklara yapılan atışlar yıllar geçtikçe geliştirilmiş ve bu günkü "Olimpik Trap"formunaulaşılmıştır. Günümüzde Trap atışlarında ana maddesi zift olan, görüntü ve boyut olarak çaytabağını andıran atış plakları kullanılmaktadır. Plaklarda aranan en önemli özellik, düzgün uçuşve kırılganlıktır. Tanıtımının yapılacağı Trap Atıcılığı genellikle, iki atış yapabilen süperpoze veya yarı otomatik tüfeklerle yapılır. Trap tüfeklerinde aranan birkaç temel özellik vardır, uzaklaşan plaklara atış yapıldığı için saçma grubunun daha uzak noktalarda etkili olabilmesi için namluların dar şoklu olması (4/4 - 4/3 gibi), yine plakların uzaklaşması ve uzaklaşırken yükselmesi özelliğinden kundaklarının da dik olması tercih edilir. Dik kundaklı tüfeklerde yükselen plağa kendiliğinden üstleme verilmiş olacaktır. Tüfeklerin daha az sarsılması için de, ağır olması istenen diğer bir özelliktir. (Uluslararası Atıcılık Federasyonu)'nin koymuş olduğu kurallar gereği Trap atışlarında 7 1/2 numaralı saçmalı 24 gr.Fişekler kullanılır. Boyutlarda ve gramajda aşağı değerler atıcı için bir avantaj sağlamayacağından serbesttir, üst değerler yasaklanmıştır.
